در قم پا به عرصه حیات نهاد. نامش را به عشق بزرگ پیامبر رحمت و پیامبر بت شکن محمد ابراهیم نهادند و او را در سایه سار تربیت علوی با معارف الهی اسلام آشنا کردند، هفت ساله بود که راهی مدرسه شد تا الفبای زندگی را بیاموزد.

با اینکه چندین بار هدف اصابت گلوله از ناحیه دست راست و شکم و سر قرار گرفته و به شدت مجروح شده بود، اما دوباره با عشق بیشتری به میان همرزمان و بسیجیان باز می گشت و سرانجام روز دهم تیرماه سال ۱۳۶۵ روز امضای شهادت‌نامه خونبار او توسط حضرت حق و رسیدن به وصال معبود بود